Davşan Ganı - Acem Çay Tabağı (Nalbeki), gündelik hayatın sıradan bir nesnesi gibi görünse de, yüzyıllar boyunca şekillenmiş kültürel, estetik ve sembolik katmanlar taşır. Kökeni İran coğrafyasına uzanan bu form, Anadolu’da “nalbeki” adıyla benimsenmiş; işlevselliğin ötesinde, ortak hafızanın sessiz bir taşıyıcısına dönüşmüştür.

Tabağın merkezinde yer alan “Penç” motifi, Farsça’da “beş” anlamına gelir ve bütünlüğü, dengeyi ve merkeze bağlılığı simgeler. Çevresinde yer alan Rumi motifleri ise Anadolu’ya özgü soyut süsleme geleneğini temsil eder; akışı, sürekliliği ve yaşamın döngüsel doğasını ima eder.

Kırmızı desenler, çayın ideal rengi olarak tanımlanan “tavşan kanı” görünümüne gönderme yaparken, tabağın çevresinde tekrarlanan yedi form haftanın yedi gününü simgeler. Böylece nalbeki, zamanı, ritüeli ve gündelik hayatın tekrar eden döngüsünü tek bir yüzeyde bir araya getirir.

Bu bağlamda Acem çay tabağı, yalnızca bir servis nesnesi değil; misafirlik, sohbet, paylaşım ve birlikte olma hâlinin estetik bir ifadesidir. Gündelik olanın içinde saklı kalan bu sembolik dil, nesneyi kültürel bir anlatıya dönüştürür.

---

English

'Rabbit's Blood' The Acem Tea Plate (Nalbeki) may appear as an ordinary object of daily use, yet it carries centuries of cultural, aesthetic, and symbolic layers. Originating from Persian geography and later embraced in Anatolia under the name nalbeki, this form evolved beyond pure functionality into a quiet vessel of collective memory.

At its center lies the “Penç” motif, meaning “five” in Persian, symbolizing unity, balance, and the idea of a centered whole. Surrounding it are Rumi motifs—abstract ornamental forms rooted in Anatolian decorative tradition—suggesting continuity, flow, and the cyclical nature of life.

The red patterns reference the ideal color of tea, known in Turkish as “rabbit’s blood,” while the seven repeating red forms around the plate symbolize the seven days of the week. In this way, the nalbeki brings together time, ritual, and repetition within a single surface.

Seen through this lens, the Acem tea plate is not merely a serving object but an aesthetic expression of hospitality, conversation, and togetherness. The symbolic language embedded in the everyday transforms the object into a cultural narrative—where ritual and form quietly converge.